Blog 3 Roxanne – De eerste echte clinic: een zonnige start!

Blog 3 Roxanne - De eerste echte clinic: een zonnige start!

Een tikje nerveus sluit ik me aan bij mijn LAAC-matties. Hoe zal mijn allereerste clinic in aanloop naar de marathon gaan? Het schema heb ik nog niet kunnen volgen de afgelopen maand. Bijna was ik helemaal niet gegaan; ik voelde me pas gisteravond goed genoeg. Ach, denk ik, ik doe gewoon rustig aan en zie wel hoe het gaat. Lukt het niet dan kan ik altijd nog afhaken. En gelukkig is het nog lang geen april.

Het is zaterdag 4 november, de dag van de eerste echte clinic. Op naar een heerlijk sportieve ochtend! Ik besluit de fiets te pakken richting Avatarz, het trefpunt van de clinics. Oeps, mijn banden zijn nogal zacht, merk ik. Balen, want ik heb geen tijd meer om ze op te pompen. Gelukkig is het droog, fijn na al die regenachtige dagen.

Gezondheid
Ik heb moeite om vooruit te komen. Mijn conditie heeft aardig te lijden gehad, zo blijkt. Geen wonder, want de laatste maanden ‘ren’ ik in het ziekenhuis van het ene onderzoek naar het andere vanwege een chronische darmaandoening. In 2013 is mijn dikke darm verwijderd en werd er een ‘pouch’ (inwendig reservoir) aangelegd. Dat is jaren goed gegaan, tot afgelopen zomer. De ontstekingen kwamen terug en helaas, ondanks verschillende medicatiebehandelingen, ging het niet over. Na diverse onderzoeken bleek dat ik de ziekte van Crohn heb. Dat was behoorlijk slikken, maar het betekende ook dat er meteen een traject met ontstekingsremmende medicatie werd gestart. Gisteren heb ik maar liefst vier injecties gekregen en al na een paar uur voelde ik – wonderbaarlijk genoeg – geen pijn meer.

Knusse blokhut
Bij Avatarz aangekomen zie ik Marti ten Kate staan. Hij reageert enthousiast als hij me ziet: ”Wat goed dat je er bent!” Hij heeft de updates omtrent mijn ‘medische soap’ gevolgd via mijn Facebook-pagina en me regelmatig een hart onder de riem gestoken.  Binnen is het al lekker druk en iedereen zoekt een plekje in de knusse blokhut.
Trainster Ingrid Prigge blijkt jarig en wordt uiteraard eerst toegezongen. Gezelligheid ten top in de blokhut! Ze legt de indeling van de groepen uit, er volgt  een kort praatje van sportdiëtiste Mariska Dute en dan is het tijd om de joggingbroek uit te trekken. Beginnen maar!

Marathon kanjers
Er is één groep voor de hele marathon met als trainers Marti en Ingrid. Het is een lekker grote groep, stuk voor stuk kanjers en daar hoor ik ook bij! Ik realiseer me dat het echte werk nu gaat beginnen. We dribbelen richting de vijvers voor een dynamische warming-up. Na het inlopen moet ik op adem komen, zelfs het langzame inlooptempo kost me moeite. In een grote cirkel schudden we ons lekker los en mogen we aan het frisse, pas gemaaide, gras ruiken tijdens de core-oefeningen.
De kern van het programma bestaat uit intervallen van 2-4-6-8 minuten, met halverwege een seintje om te keren, terug naar het startpunt. Doel hiervan is om in een constant tempo te leren lopen. Ben je in de laatste minuten doodop, dan ben je te snel gestart. De bekende valkuil, ook voor mij. Na de intervallen hebben we er al zes kilometer opzitten en keren we in een rustig tempo terug naar Avatarz. Ik ben bekaf, maar erg voldaan.

Euforisch
De zon schijnt en de ochtend had voor mij niet mooier kunnen beginnen. Wat een fijn gevoel om weer ‘up-and-running’ te zijn, letterlijk. Na de cooling down kletsen we nog wat en keer ik met een euforisch gevoel huiswaarts. Dit smaakt naar meer! Meer kilometers, meer trainingen, meer hardloopfun. Een hardloper in hart en nieren, dat is wat ik ben en daar ben ik trots op!

Op naar 2 december, de tweede clinic!

Roxanne van der Laan